Het geluid van de stilte

De wekker kreeg weer geen kans om zich te laten horen.
Om 06.10 uur sta ik alweer op, gewoon wakker.
Buiten hoor ik  verkeer, maak het raam open en zie aan de overkant BerLIJNERS in de sportschool.
Langzaam ontwaakt Berlijn ook.

Fanatieke berLIJNERS

Ochtendspits begint opgang te komen

We hebben heerlijk geslapen, bedden zijn goed en lekker stevig.
Maken ons klaar voor het ontbijt, we hebben trek en zin in.
De recensies waren erg goed. En dat blijkt terecht.
Om 07.45 melden we ons bij de prachtige ontbijtruimte.
Het ontbijt was verrukkelijk en te veel om op te noemen, zoveel diversiteit aan heerlijkheden.
Bediening super, super behulpzaam en vriendelijk.
Geen enkel minpuntje.
Met het ontbijt maken we een goede bodem voor de komende dag, deze gaat behoorlijk stevig worden met veel lopen.

Na het ontbijt, zo ongeveer 08.30 uur, gaan we weer naar de kamer om even om te kleden.
De rugzak is gevuld met 2 fototoestellen en de telefoons zijn geladen, we kunnen gaan.
Vandaag gaan we naar het concentratiekamp Sachsenhausen.

Vanuit het Hotel lopen we met 5 minuten naar Station Zoologischer Garten om met de S7 naar Station Friedrichstrasse te gaan. Hier stappen we over op de S1 naar Station Oranienburg.
Het was wel even een ritje van ruim een uur incl. een overstap op Station Frohnau.

Vanaf Station Oranienburg rijden er bussen naar Sachsenhausen, maar we besluiten de route te gaan lopen. Ten tijden van de tweede wereld oorlog moesten de gevangen van het kamp ook vanaf dit station lopen.  Het is zo'n 2 km dus met een klein half uurtje zijn we er.

Aan het einde van deze straat is het...

Als we steeds dichterbij komen lijkt het steeds stiller te worden en zelfs het fluiten van vogels begint nu op te vallen. We melden ons bij de balie en kassa. Hier kopen we een audiotour (in het Nederlands) en een plattegrond. Totaal 3,- € p.p. entree van het ''kamp'' is gratis. De rest van de 10,- € doneren we in de grote glazen bak die in de balie is verwerkt.

audiotour en plattegrond

Er zijn honderden foto's gemaakt van een zeer bijzondere, indrukwekkende en emotionele dag.
Het is niet in woorden uit te drukken wat er te zien, te horen, te voelen en uit eigen ervaring te ruiken is.
Een paar foto's (70):

Ook weer tijdens het maken van deze blog gaat het kippevel over mijn lijf. Zo'n dag hakt er aardig in al je gevoel is verdoofd maar komt eigenlijk ook in opstand van het ongeloof. We hebben veel mee gekregen dankzij de audiotour. Hoeveel vragen je ook heb van hoe kan dit toch zo gebeuren het is gewoon echt niet te bevatten. Het is echt het geluid van de stilte die je dan hoort.... geen antwoorden. Hoe is het toch mogelijk dat iemand zo'n kamp kan bedenken?

Om 15.15 uur is we het genoeg en lopen vol met gedachten weer terug naar Station Oranienburg.
Ja...wij lopen wel weer terug....in vrijheid...gewoon zoals we mogen zijn.........
De terugreis naar het hotel gaat weer via dezelfde weg zoals we zijn gekomen en om 17.00 lopen we weer het Hotel weer binnen.
De kamer is keurig opgeruimd, bedden opgemaakt.....heerlijk......genieten......met in je achterhoofd wat je vandaag heb mogen beleven toch weer een dubbel gevoel.
Maar het gaat allemaal gewoon weer door.

Er wordt nog even naar de supermarkt gelopen terwijl ik de blog ga opstarten.
Inmiddels wordt het etenstijd, we lopen eerst nog even op en neer over de Kurfürstendamm een gezellige drukte en met veel lichtjes en winkels met mooi verlichtte etalages.

We besluiten te gaan eten bij Vapiano op de hoek bij het hotel, lekker dichtbij.
Er worden pizza's besteld en Cola Zero, we moeten even wachten op de pizza's en krijgen een buzzer.

Er wordt een plaatsje gezocht in het restaurant, dat wordt boven met een mooi uitzicht naar buiten.
Na ongeveer een kleine 15 minuten gaat de buzzer af en kunnen we de pizza's gaan halen.

Alles wat we hebben genomen wordt op een soort creditcard gezet waarmee we later bij de kassa kunnen afrekenen.
Het smaakt heerlijk een goede keuze.
Een toetje nemen we mee voor op de hotelkamer, cheesecake.

Moe en voldaan van een zware dag zitten we ons toetje op te eten.
Deze blog wordt bijgewerkt en daarna gaan we toch echt onze luiken dicht doen.

Bedankt voor het lezen...en vergeet niet...je mocht het lezen in vrijheid.